Ondeugdelijke Koningin vervangen door twee jonge Koninginnen

Het was weer een van die fascinerende lesavonden, waarvan je als leerling imker bij thuiskomst nog steeds onder de indruk bent. Het duizelde me een beetje, en dat kwam niet alleen door al die nijdig gonzende bijtjes, die het maar niets vonden om tijdens regenbuien hun kasten geopend te zien worden, maar bovenal doordat Wouter van Bronswijk besloot, deze avond de Koninginnen te inspecteren.

Nu, dat leverde nogal spectaculaire verschillen op tussen de bijenkasten, die zo vlak naast elkaar stonden opgesteld, op het terrein van de Bliee Bie. Je blijft je daarbij afvragen, hoe het toch komt, en hoe het toch kan gebeuren, dat de Koningin in jouw kast er niets van terecht brengt, terwijl de Koningin in de kast van je buurman floreert als geen ander! Het antwoord hierop, schijnt de wetenschap ons nog steeds schuldig te zijn, hetgeen nu juist het ambacht van imker zo mysterieus en aantrekkelijk maakt. Natuurfenomenen laten zich immers niet altijd verklaren, en op menig gestelde vraag moet men het antwoord schuldig blijven.

Het licht dus echt niet aan jou, als leerling imker, het hoort er gewoon allemaal bij. Je kunt hierin dus wel of niet een beetje geluk hebben. Zo simpel kan het zijn…!

Het is inmiddels twee weken geleden, dat we de Koninginnen in onze bijenkasten gemerkt hebben, met een gekleurde stift. Je kon daarbij uit verschillende kleuren kiezen. Zo zou de Koningin altijd snel herkenbaar zijn, bij het inspecteren van onze kasten. Ik gaf daarbij voorkeur aan de kleur blauw. Toen alle Koninginnen, voorzien van een gekleurde stip op het lijf, weer teruggezet werden in de kasten, was het onze leermeester Wouter van Bronswijk reeds opgevallen, dat er in mijn kast, veel darrenbroed zat. Hij keek bedenkelijk, dat zag ik wel…!

Vorige week hadden we een filmgroep uit Japan te gast, die filmopnamen kwamen nemen, bestemd voor een TV programma in hun vaderland Japan. Zij waren verwonderd over de grote groep zeer jeugdige leerling imkertjes die de vereniging de Bliee Bie te Elspeet bevolken, en er werd enthousiast en uitgebreid gefilmd en geïnterviewd, waarbij uiteraard ook een tolk aanwezig was. In ieder geval voldeed dit bezoek ten volste aan hun verwachtingen, en leidde het bezoek zichtbaar tot grote tevredenheid van deze filmploeg, want ze waren na afloop erg vrolijk gestemd. De zon deed daar nog een schepje bovenop, die was de hele avond uitbundig aanwezig.

Vanavond echter, was het slecht bijenweer. Er stond een stevige Noordwester wind en er vielen felle regenbuien. Desondanks moest deze klus geklaard worden. Het zou immers tijdverlies zijn, als er Koninginnen tussen zouden zitten, die een te mager resultaat opleverden, waardoor ook de kostelijke voorjaarsdracht teleur stellend zou blijken te zijn…! Nu bleken er bij deze inspectie ronde, twee kasten tussen te zitten, die een ondeugdelijke Koningin herbergden. Een van deze twee kasten, bleek die van mij te zijn. De Koningin was zelfs dood. Wel, in een paar kasten verderop, bleek een volk te  huizen, waarin maar liefst 15 jonge koninginnedoppen zaten…! Uit deze kast werden zorgvuldig Koninginnen gevangen, waarvan er enkele toegevoegd zouden worden aan de Koninginneloze volken.

Het was een prachtig gezicht, om de Koningin uit het zgn ‘moerkooitje’  te zien lopen, en rustig te zien verdwijnen tussen haar nieuwe werkbijen, na het dekseltje van het kooitje waarin ze gevangen zat, geopend te hebben. Het kooitje werd hierbij eerst op de geopende bijenkast geplaatst, bovenop de raten. We zagen haar rustig naar beneden lopen en tussen twee raampjes door verdwijnen.

Omdat we beschikten over een respectabel aantal Koninginnen, besloot Wouter om twee Koninginnen in de Koninginneloze kasten te plaatsen. Het idee hierachter is, dat de sterkste Koningin het altijd overleeft. Je bent je er dan van vergewist, dat je ditmaal een sterke Koningin tussen je bijenvolk hebt zitten.

Zo kunnen we de natuur dan uiteindelijk toch nog een beetje helpen en sturen, maar daar ben je dan ook een imker voor, nietwaar…?!

Want iedere imker zal er naar streven, een gezond en krachtig bijenvolk te houden, waar zowel de bijen als de imker, plezier aan beleven…!

Met herdersgroet uit Elspeet, Christien Mouw

Advertentie

Zwerm scheppen en laten “inlopen” in bijenkorf

Op 24 mei was het eindelijk zover. Rond 19.00 een bericht van een bijenzwerm in Koedijk. Snel de auto in op weg naar de zwerm.

Inderdaad was een een natuurzwerm (d.w.z. bijen hebben zelf besloten te gaan zwermen) in een japanse sierkers neergestreken. Een flinke kluit bijen. Dat was nog geen makkelijke klus want ze zaten halverwege tussen de drie takken in.

Schudden om ze in de vangkorf te krijgen had geen zin. Dan maar met een ganzenveer de bijen in de vangkorf voorzichtig vegen.

Toen vangkorf onder de boom geplaatst. Al snel vlogen weer vele bijen de struik in, een duidelijk teken dat de koningin nog in de struik zat. Een tweede poging. Nu met succes want al snel vlogen meer en meer bijen de vangkorf in. Op zijn kop geplaatst met een ruimte onderin zodat de bijen kunnen invliegen. Na een uurtje zat alles erin. Gaasdoek erover en rustig op weg naar huis. De vangkorf op een zo koel mogelijke plek geplaatst.

s’ Avonds laat nog snel vuilboom takjes geschild en de korf gespaakt. (gelukkig overdag al gesneden, als of ik wist dat er een zwerm zou komen!) Spaken is dat je enkele takjes in de korf bevestigd waaraan de bijen de raten kunnen bevestigen.

De volgende ochtend voor de nieuwe bijenkorf een plank geplaatst met daarop een witte doek. Vangkorf leeggeklopt en nu maar hopen dat de bijen de korf geschikt vinden.

Na enige tijd begonnen de bijen gericht te lopen naar de korf. (het inlopen) Een teken dat de koningin de korf was binnen gegaan. In totaal duurde het ongeveer 1,5 uur voordat alle bijen naar binnen waren.

Opvallend waren de verkennerbijen. Je zag vele bijen die achtvormen vlogen. Dat doen ze om de omgeving van de kast te verkennen. Twee uur later zoemden de bijen af en aan alsof ze er al lang woonden. Ongetwijfeld zijn ze meteen begonnen met het bouwen van raat.

De dag erna is het erg warm de bijen zijn volop bezig om nectar te verzamelen maar ook water. Dat gebruiken ze als koelmiddel om de temperatuur in de korf te reguleren.

Gelukkig is vlak bij de bijenkorf een grote vijver vol met waterplanten. De “waterhaalbijen” landen op de waterplanten, zuigen hun maag vol en gaan er mee naar de korf.

Over enkele dagen voorzichtig kijken!

Tabak verdrijft mieren uit een bijenkast

Tja, en zo zijn we dan eindelijk weer terug van lang weg geweest op het bijenbloc, nu de bijen weer in actie zijn gekomen en zij buiten hun reinigingsvlucht hebben gehouden na de lange donkere wintermaanden, waarin ze voor ons verscholen bleven in hun warme kasten.

April is dit jaar voorbijgegaan met veel regen en veel koude, kille dagen, zodat de leerling-imkers van de Bliee Bie werd aangeraden slechts heel kort hun bijenkasten te openen om de volken te inspecteren. Goed, de bijenkasten werden ‘van stal’ gehaald en naar buiten op het terrein van de Bliee Bie verplaatst, hetgeen tenminste al weer zomers oogde. Maar een feit is, dat het gedurende de gehele Aprilmaand, erg koud is gebleven. Op de laatste donderdag van April, zijn de koninginnen in de kasten naar beneden verplaatst, zodat er in de honingkamers ruimte zou komen, om deze met nieuwe voorjaarshoning te vullen.

Vandaag, we tekenen inmiddels 3 Mei, zijn we met elkaar met behulp van onze leermeester Wouter van bronswijk, alle kasten gaan inspecteren om te kijken of de koningin al eitjes had gelegd in de onderkamer, en of er al nectar en stuifmeel was gewonnen door de bijtjes.

Het was aan de kleur van de aangevoerde stuifmeel goed te zien, dat de paardenbloemen momenteel in volle bloei staan. De okergele kleur domineerde duidelijk in de cellen van de raampjes die we inspecteerden, en dat belooft straks goede voorjaarshoning te zullen gaan opleveren..!

Toen we van een van onze mede leerling imkers de kast openden, wemelde het er van de mieren. Wouter van Bronswijk liet ons dit allemaal eerst goed zien, voordat hij een van de jongens de opdracht gaf, om uit de bijenstal een zak tabak te gaan halen.

‘Jongens’, zei hij, ‘ Wanneer je in je bijenkasten een mierenvolk aantreft, kun je deze mieren het beste bestrijden door er een paar handjes vol tabak in te strooien. Want hier hebben mieren een verschrikkelijke hekel aan! Vervolgens strooide Wouter tot wel drie keer toe een handvol tabak rijkelijk uit in de bijenkast. ‘De mieren zullen nu gauw verdwenen zijn,’ legde Wouter ons uit.

De raampjes in mijn bijenkast bleken nog behoorlijk gevuld te zijn met het wintervoer dat we ze voor het inwinteren gegeven hadden. Deze dichte cellen werden open geraspt door er met een brede stalen vork de bovenste laag van af te raspen. Nu konden de werkbijtjes aan de slag gaan en de rest opruimen, terwijl er daardoor weer ruimte kwam voor de nieuwe eitjes die de koningin zou gaan leggen, en voor verse stuifmeel en nectar.

Tjonge, zo terug ziende op deze avond, bedenk ik me dat we toch eigenlijk weer best veel geleerd hebben over dat wondere wereldje dat een bijenvolk heet.

Woh….soms bekruipt me het gevoel, dat ik het nooit echt helemaal zal gaan snappen..!

Maar gelukkig dat ik mensen om me heen heb staan, die met eindeloos geduld en met blijkbaar onvermoeibare energie, hun grote gedrevenheid en passie voor de bijen op ons over proberen te dragen.

Oh ja, die tabak…!

Grappig om deze extra informatie weer in je zak te steken…!

Niet vergeten dus….

Met herderinnegroet uit Elspeet,  Christien Mouw