We beleefden zowaar een echte zomerse dag vandaag, hetgeen haast ondenkbaar was geworden, in een zomer die tot nu toe bijna geheel is verregend. We tekenen 23 juli, de zon schijnt volop en het is praktisch windstil buiten. Opgetogen begeef ik me naar het terrein van de Bliee Bie, want vandaag zal de zomerhoning uit mijn bijenkast geslingerd worden. Alhoewel ik besef dat de opbrengst gering zal zijn, hetgeen mede wordt veroorzaakt door de koude en regenachtige zomer die we tot nu toe beleven, geeft het me een blij gevoel te weten dat ik straks met m’n eigen honing thuis zal komen…!
Onze leermeester, Wouter van Bronswijk liep ijverig heen en weer het terrein over, en had de rookpijp al aangemaakt. We begonnen met de bijenkast van Harrald te inspecteren. Deze kast zag er prima uit, en het was mooi om te zien, hoe vlot hier gewerkt werd vanmorgen. Harrald had zich goed voorbereid op de klus die we zouden gaan klaren, want hij had alle nodige ingrediënten bij zich, die nodig zijn voor het slingeren van zijn zomerhoning en het heideklaar maken van zijn kasten. Want als de volle honingraampjes uit zijn kast straks zullen worden leeg geslingerd, zullen deze raampjes immers leeg zijn, en zullen we om die reden de bijen moeten gaan bijvoeren met suikerwater. Dit zullen we gedurende twee weken iedere dag van de week gaan doen, voordat ze naar de hei gebracht zullen worden.
Eerst gingen we de raampjes nakijken op de aanwezigheid van stuifmeel, nectar en broed. Wouter heeft een zelf getimmerd kistje meegenomen. Daarin zullen de raampjes worden geplaatst, die vol met honing zitten, en die verzegeld zijn. Zij zullen geslingerd worden in de speciale molen die binnen in de bijenschuur staat. De raampjes waar broed in zit, zullen apart gehouden worden, en weer worden teruggeplaatst in de bijenkast, tezamen met enkele kunstraampjes. Het volk moet groot en sterk zijn, als het naar de heide gebracht wordt, dus zullen we het mede om die reden, nog 14 dagen lang bijvoeren met suikerwater. De koningin zal nu onderin blijven zitten, bij het broed. Om die reden wordt die kamer afgesloten door een ijzeren rastertje, waardoor ze niet ontsnappen kan en dus niet boven in de honingkamer terecht zal kunnen komen. Deze honingkamer zal straks immers, als de bijenkast eenmaal op de heide is geplaatst, enkel en allen bedoeld zijn om te worden gevuld met zuivere heidehoning, het kostbare en zeldzame goedje dat zo gezond is en zo verrukkelijk smaakt..!
Dwalend met mijn schaapjes over de Elspeter heidevelden, heb ik al menige heidestruiken prachtig paars zien bloeien, dus dat belooft vast wel wat te worden dit jaar..!
Met de verzamelde honingraampjes in het kistje van Wouter, liepen we vervolgens de bijenschuur binnen, waar Harrald als eerste zijn raampjes met zomerhoning begon te slingeren in de grote ronde molen. De opbrengst was matig te noemen, hoewel de kwaliteit goed bleek te zijn. Ook de opbrengst van mijn zomerhoning was bescheiden te noemen, maar ik voelde me des ondanks de koning te rijk, toen ik de gouden droppels door de zeef in de emmer zag vloeien, en ik na afloop van het hele ritueel, trots met mijn emmertje honing huiswaarts keerde….Woh…eindelijk dan mijn eigen honing…!
Met herderinnegroet uit Elspeet,
Christien Mouw