De Bijenkoningin

Het portret De Bijenkoningin is vervaardigd van de overblijfselen van de behuizing van een bijenvolk dat in september 2012 is doodgegaan. De maker van het beeld, Karola Veldkamp, die behalve beeldend kunstenaar ook imker is, gebruikte bijenwas (gesmolten bijenraten) voor het gezicht en de oorspronkelijke bijenraten voor het haar van de bijenkoningin. In bijenraten slaan bijen hun voedsel op, zoals stuifmeel en honing, maar bovendien leggen zij er hun eitjes in, waaruit de bijenlarven worden geboren die uitgroeien tot nieuwe bijen. De zeshoekige raten hebben dus zowel de functie van voedselkamers als van broedkamers.

Het portret De Bijenkoningin heeft een krachtige verschijningsvorm en bepaalt niet alleen door haar fysieke aanwezigheid de atmosfeer van de ruimte waarin zij zich bevindt, maar ook door haar geur. De vrouw heeft een sterk gezicht en draagt met een zekere trots haar kapsel van bijenraten. Karola Veldkamp beschouwt dit beeld als een ode aan de bijenvolken, die overal ter wereld ernstig in hun bestaan worden bedreigd. Het dode volk, waarvan de restanten zijn gebruikt voor dit beeld, is daarom in haar ogen niet voor niets gestorven.

Het kapsel van De Bijenkoningin, de bijenraten, vertellen een verhaal over de geschiedenis van dit bijenvolk. Het was een erg werkzaam volk. De kleuren van de raten variëren van licht goudgeel naar donkerbruin. In de donkergekleurde delen hadden de bijen hun broednesten en in de lichtgekleurde delen bewaarden de bijen de honing. Alle honing is door de darren opgegeten. In een aantal raten zien we zogenaamde ‘koninginnendoppen’, stille getuigen van de pogingen die de bijen hebben ondernomen om een nieuwe koningin te maken. Hier en daar treffen we in een enkele honingraat een verdroogde bij aan. 

Karola Veldkamp imker en beeldhouwer

Advertentie